مانیتورهای رفلکس – پورت دار
معمول‌ترین طراحی بلندگو عبارتست از رفلکس یا کابینت پورت‌دار، که امکان استفاده عمدی از رزونانس کابینت را فراهم می‌آورد.مزیت این کار استفاده از صدای بیرون آمده از پشت مخروط بلندگو است.در این طراحی به جای درزبندی کامل(بسته بودن)، کابینت دارای یک حفره در درون خود است که صدای داخلی می‌تواند از طریق آن آزاد شده و با صدای نهایی در جلوی بلندگو جمع می شود. این منفذ در جلو و یا در پشت بلندگو قرار دارد.همچنین می‌تواند به فرم یک یا چند حفره باشد. معمول‌تر این است که این منفذ به لاستیکی که در پشت کابینت گسترده شده متصل شده و همچنین قطر و طول آن برای پاسخ فرکانسی مورد نظر به دقت محاسبه شود. در محدودهای خاص از فرکانسها که توسط مشخصات پورت تعیین میشود، صدای بیرون آمده از عقب مخروط بلندگو امکان آن را دارد تا از طریق این پورت رزونانس پیدا کرده و با فاز برابر نسبت به صدای جلویی بیرون آمده و صدای این محدودهی فرکانسی را تقویت کند.
مزیت این روش این است که امکان خروجی آکوستیکی بهتری را در فرکانسهای کمتر از آنچه که در طراحی بافل بینهایت بود تامین کند – و شما یک پاسخ باس و حجم نهایی برای اندازه باکس بسیار مناسب تری را بدست میآورید. معایبی نیز در این نوع طراحی وجود دارد که یکی از آنها پخش شدن زمانی(گسترده شدن) سیگنالهای گذرا در فرکانسهای رزونانس است. این موضوع در نمودار آبشاری بلندگو قابل مشاهده است.
در مانیتورینگ، این پخش شدگی زمانی در فرکانسهای پایین و رزونانسها باعث نامفهوم شدن صدا در این فرکانسها میشود و این امر ممکن است شفافیت باند میانی(Mid-range) را نیز کاهش دهد. در عمل سیستمهای رفلکس با طراحی ضعیف می‌توانند قضاوت در مورد سطح صدای بم را دشوار کند، چرا که انرژی آنها در طی زمان پخش شده است.
یک مشکل دیگر عبارتست از مشخصه‌های پاسخ فرکانسی و فازی این بلندگوها. اگرچه نقطه کاهش فرکانس بم با استفاده از یک طراحی رفلکس به میزان محسوسی ، نسبت به یک کابینت با بافل بینهایت با اندازه یکسان ، پایین‌تر است، اما شیب نزول آن بسیار بیشتر بوده و شیفت فاز آن بزرگتر است. بنابراین، سطح خروجی بم، بسیار پایین‌تر از نقطه رول‌آف بوده و سپس به طور بسیار سریع‌تری افت می‌کند، و احتمال آن وجود دارد که برخی فرکانسهای پایین را در سطحی کمتر از اسپیکر با بافل بینهایت بازتولید کند. شیفت فاز ذاتا بالای این طراحی نیز، طبیعی بودن انتهای باس را کاهش می‌دهد (یا حداقل تاثیری بر روی آن می‌گذارد) – گرچه به نظر می‌رسد که هر کسی به این جنبه از بازتولید صدا حساس نباشد.
گستره و تاثیر هر یک از این معایب ذاتی بستگی به کیفیت طراحی کابینت رفلکس و هدف طراح دارد. تعدادی طراح رفلکس مناسب عبارتند از بلندگوهای مانیتو بزرگتر ATC، تمامی مدل‌های Genelec، Dynaudiosهای گوناگون، Mackieها، و Tannoyها و بسیاری دیگر میشود. مانیتورهای Mackie یک زیرمجموعه جالب از طراحی رفلکس می‌باشند چراکه پورت با یک رادیاتور پسیو که در اصل یک مخروط اسپیکر بی‌توان است که در مقابل فشار صوتی درون کابینت واکنش نشان می‌دهد، پوشش داده میشود مجددا این آرایش پیچیده‌تری میشود که بسیاری از ویژگی‌های بافل بینهایت و رفلکس را درمی‌آمیزد.
